De kinkhoest is een acute bacteriële infectieziekte van de luchtwegen. Bij kleine kinderen kan het levensbedreigende hoestaanvallen veroorzaken. De ziekte wordt opgewekt door de bacterie Bordetella pertussis. Net zoals bij difterie en tetanus maakt deze bacterie een gif vrij die het ziektebeeld veroorzaakt. Bordetella pertussis zet zich vast op de slijmvliezen van de luchtwegen en veroorzaakt door het produceren van dit gif ernstige cel beschadigingen. Hierdoor ontstaat er een ontsteking waardoor er meer slijm wordt geproduceerd die dan de kenmerkende hoestaanval geeft. Na de besmetting ontstaat er een levenslange natuurlijke immuniteit.
Vaccinatie tegen kinkhoest is sinds 1953 opgenomen in het Rijksvaccinatieprogramma.
Tot 2005 werd op de leeftijd van twee, drie, vier en elf maanden een DKTP-injectie gegeven met een cellulaire K-component en op de leeftijd van vier jaar een vaccinatie met acellulair kinkhoestvaccin. Vanaf begin 2005 wordt ook in het eerste levensjaar een acellulair kinkhoestvaccin gebruikt. Cellulaire vaccins zijn gemaakt van gedode, hele bacteriën terwijl acellulaire vaccins in verschillende combinaties verschillende eiwitcomponenten bevatten. (bron: RIVM)
Gebruikte stoffen in de vaccinatie zijn: aluminimhydroxid, aluminiumfosfaat, formaldehyde, isotonisch natriumchloride, natriumdihydrogenfosfaat, thiomersal.
Naast angstgevoelens, benauwdheid, ontwikkelingsstoornissen, koorts, onrust, zijn typische reacties op een inenting:
– chronisch hoesten.
Het treedt op bij psychische belasting maar ook bij nerveusiteit. Vooral in situaties waarbij gevoelens onderdrukt en niet uitgesproken worden.
– chronisch tranende ogen
– niet goed kunnen zien, zoals wazig zien, veel knipperen, flikkeringen.