Bilharzia, ook wel schistosomiasis genoemd, is een parasitaire infectie die veroorzaakt wordt door in het bloed levende zuigwormen. De aandoening kan alleen worden opgelopen in de (sub)tropen door contact met zoet water waarin zich geïnfecteerde waterslakken bevinden die de tussengastheren voor de parasieten vormen. In Nederland wordt deze parasiet dikwijls overgebracht door o.a parkieten en papegaaien; het kan ook de bekende zwemmersjeuk veroorzaken.
De ziekteverschijnselen zijn sterk geassocieerd met het stadium van de infectie. Een infectie kan geheel onopgemerkt verlopen of pas maanden tot jaren na een eerste infectie tot klinische symptomen leiden zoals: zwemmersjeuk en jeukend uitslag, koorts, moeheid en spierpijn, al dan niet gepaard met nachtzweten, hoesten en kortademigheid, diarree, gewichtsverlies, galbulten, gewrichtspijn, vergrote lever en miltvergroting.
Bij gevestigde infectie: bloed, slijm op de ontlasting, soms dysenterie, buikpijn, diarree, bloedverlies bij plassen (laatste druppels).
Bij reizigers die beperkt contact met zoet water met geïnfecteerde slakken hebben gehad zullen gewoonlijk slechts lichte infecties met weinig of geen klachten ontstaan.
Ook hier kan de reguliere behandeling versterkt worden door aanvullende energetische behandeling, getest via de VEGAtest. Bilharzia kan ook aangetoond worden met de VEGAtest; aansluitend volgt dan natuurlijk een verwijzing naar het reguliere circuit en eventueel ondersteuning via complementair.