Gevaar van eten uit de magnetron

Magnetron, geschiedenis
Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de magnetron voor het eerst gebruikt door de Duitsers. Volgens sommigen diende de oven om op een snelle en eenvoudige manier voedsel te kunnen bereiden in onderzeeboten. Anderen zeggen, dat het apparaat werd gebruikt voor de ondersteuning van mobiele operaties tijdens de invasie van de Sovjet¬unie. Hoe het ook zij. de magnetron bestaat ruim een halve eeuw.

Na de oorlog is de technologie mee teruggenomen naar de Verenigde Staten, waar deze verder is ontwikkeld. In 1952 werd de magnetron als huishoudelijk apparaat op de markt gebracht door de Raytheon Company. Tegelijk met de fastfood business won de magnetron snel terrein. Hij wordt al lang niet meer uitsluitend in de Verenigde Staten gefabriceerd. Geen enkele overheid, waar ook ter wereld, heeft echter onderzoek gedaan naar de mogelijk schadelijke gevolgen voor de gezondheid.

Onderzoek
Pas in de jaren zeventig zijn voor het eerst onderzoeksrapporten verschenen die de veiligheid van voedsel uit de magnetron in twijfel trekken. Histologische studies naar verhitting van broccoli en wortelen in de magnetron heeft uitgewezen, dat de moleculaire structuren van voedingsstoffen in dusdanige mate vervormden, dat de celwanden afbraken. Daarentegen bleven de celwanden in het conventionele verhittingsproces intact!

Ernstige gezondheidsschade
Voedsel uit de magnetron brengt de gezondheid ernstige schade toe. Dit is al in 1989 vastgesteld door de Zwitserse voedingswetenschapper Has Ulrich Hertel, die al jarenlang probeert om zijn ontdekking wereldkundig te maken. Hij wordt daarin tegengewerkt door de Zwitserse autoriteiten. Intussen krijgt het onderzoek van Dr. Hertel meer gewicht aangezien recente studies eveneens aantonen dat het gebruik van een magnetron schadelijk is voor de gezondheid en zelfs kan leiden tot de ontwikkeling van kanker.

Werking van een magnetron
Voedsel wordt in een magnetronoven ver­warmd door een magnetronbuis, een instru­ment dat een elektronenbundel uitstraalt die op hele hoge frequenties trillingen teweegbrengt, waardoor microgolven ont­staan. De frequentie voor de gemiddelde oven bedraagt 2,45 gigahertz (KHz). Terwijl de output varieert van 400 tot 900 watt. De stroomvoorziening is ontworpen om een impuls van 4000 volt naar de magnetron te geven.

Bij een frequentie van 2,45 KHz neemt water het snelst elektromagnetische energie op, waardoor voedsel dat water bevat, snel wordt verhit. De moleculen in het voedsel worden gedwongen om zich aan te passen aan de snel wisselende velden en om hun as te roteren. Door deze intermoleculaire frictie ontstaat hitte.

De microgolven worden van de magne­tron de oven ingestuurd, waar zij, in tegen­stelling tot conventionele ovens, het voedsel van binnenuit verhitten. Tijdens dit proces kan het voedsel plaatselijk koud blijven -derhalve dient het voedsel voortdurend te roteren.

Veiligheidsvoorschriften
Volgens de huidige veiligheidsvoorschrif­ten mag de oven hooguit 5 milliwatt per vierkante centimeter lekken, op een afstand van vijf centimeter van de ovendeur, Deze voorwaarde is gebaseerd op regels ten aan­zien van microgolven, die ter discussie wor­den gesteld door mensen die menen dat non-thermale effecten van deze straling eveneens in aanmerking dienen te worden genomen – zoals in het geval van mobiele  telefoons. De deur van de oven dient van tijd tot tijd nagekeken te worden om er zeker van te zijn dat deze geen gevaarlijke hoeveelheid straling lekt.

Schokkende ontdekking
Als je voedsel eet dat in een magnetron is verhit of ontdooid, treden in je bloed veranderingen op die kenmerkend zijn voor de eerste fasen van het ziekteproces van mensen die aan kanker lijden. Deze schokkende ont­dekking had al vele jaren  geleden voorpagina­nieuws kunnen zijn. Als dr. Hans Ulrich Hertel niet met succes de mond was gesnoerd door fabrikanten van magnetrons, die op een handige manier gebruik hebben gemaakt van handelswetten. Hel Zwitserse Hot verbood Hertel om zijn onderzoeksgegevens openbaar te maken, op straffe van hoge boetes – en zelfs onder bedreiging van persoonlijk faillissement.

Gerechtelijke uitspraken
In maart 1993 heeft het gerechtshof in Bern een uitspraak gedaan in de zaak die door de Zwitserse associatie van dealers van elektrische appa­raten voor huishoudens en industrie tegen dr. Hertel was aangespannen en hem verboden om publiekelijk te verklaren dat het gebruik van een magnetron gevaarlijk is voor de gezondheid.  Bij overtreding zou hem een boete van 5000 Zwitserse frank worden opgelegd en riskeerde hij een gevangenis­straf van een jaar. Het Zwitserse federale hof in Lausanne heeft de uitspraak een jaar later, in 1994. bevestigd.

De advocaten van de fabrikanten van magnetrons beriepen zich op de Zwitserse wet tegen oneerlijke concurrentie, die ‘dis­criminerende, onware, misleidende en onno­dig nadelige uitspraken over een leverancier of zijn producten verbiedt – waarbij uitslui­tend wordt nagegaan of er sprake is van han­delsbelemmering en niet of een van beide partijen kwade opzet heeft. Deze wet beperkt ook de vrijheid van de Zwitserse pers, aangezien elk interview waarin kritisch over de magnetron wordt gesproken, gemak­kelijk tot een proces zou kunnen leiden.

De Zwitserse visie wordt niet gedeeld door de rest van Europa. In augustus 1998 heeft het Europese Hof voor de Rechten van de Mens bepaald, dat de zwijgplicht die dr. Hertel was opgelegd, in tegenspraak is met het recht op vrijheid van meningsuiting. De Zwitserse overheid dient aan dr. Hertel 40.000 Zwitserse frank uit te keren als com­pensatie voor de door hem geleden schade.

Het onderzoek van dr. Hertel
In samenwerking met professor Bernard Blanc van het Zwitserse Federal Institute of Technology is dr. Hertel, een voedingswetenschapper die vele jaren voor een internatio­naal voedingsmiddelenbedrijf in Zwitser­land heeft gewerkt, elf jaar geleden een uit­gebreid onderzoek gestart naar de invloed van voedsel uit de magnetron op de gezond­heid. Dit onderzoek hebben de twee wetenschappers zelf gefinancierd, nadat hun subsi­dieaanvraag bij het Swiss National Fund was afgewezen.

Aan “Wat artsen je niet vertellen” liet Hertel weten: ‘We verbleven acht weken in hetzelfde hotel. In die periode werd er niet gerookt, geen alcohol gedronken en geen seks bedreven.’ Met intervallen van twee tot vijf dagen kregen de vrijwilligers op een lege maag een van acht verschillende voedingsproducten: verse melk van een biologi­sche boerderij, of dezelfde melk op een con­ventionele manier gekookt; of verhit in een magnetron; gepasteuriseerde melk; orga­nisch geteelde groenten – rauw, of dezelfde groenten op een conventionele manier gekookt; of verhit in een magnetron, of eerst bevroren en vervolgens ontdooid in een magnetron.

Voor het onderzoek, dat noodgedwon­gen op kleinere schaal is uitgevoerd dan aan­vankelijk werd beoogd, werden acht mensen van het Macrobiotisch Instituut in Kiental geselecteerd. Om geen compromitterende factoren in het bloed te hebben werden uit­sluitend mensen uitgekozen die een macrobi­otisch dieet volgden. Behalve Hertel zelf, die destijds 64 jaar was, waren alle deelnemers tussen de twintig en veertig jaar oud.

Kort voordat deze producten werden gegeten, en vervolgens op bepaalde tijdstip­pen na hel eten van dit voedsel, werden bij elke vrijwilliger bloedmonsters afgenomen. De onderzoekers stelden vast, dat in het bloed van degenen die voedsel uit de mag­netron hadden gegeten, significante verande­ringen optraden. Metingen wezen op een daling van alle hemoglobine- en cholesterolwaarden, zowel van de high-density lipoproteïnen – het ‘goede’ cholesterol – als van low-density lipoproteïnen – het ‘slechte’ cholesterol. Tevens nam het aantal witte bloedcellen tijdelijk meer af dan na het eten van producten die niet in de magnetron waren verwarmd of ontdooid. Bovendien ontdekte dr. Hertel een sterk verband tussen de hoeveelheid stralingsenergie uit de mag­netron die in de verwarmde producten was opgenomen en de helderheid waarmee bac­teriën oplichten als je onder een speciaal licht naar het voedsel kijkt. Volgens dr. Hertel zou deze energie via het voedsel in het lichaam terecht kunnen komen.

Behalve deze consequenties van het gebruik van een magnetron, heeft dr. Hertel ook non-thermale effecten vastgesteld die, zo beweert hij, de doordringbaarheid van de celmembranen wijzigen door verstoring van de elektrische interactie tussen de buiten- en binnenlaag van de cel. De beschadigde cellen verliezen deels hun arbeidsvermogen en worden een gemakkelijke prooi voor virus­sen, schimmels en andere micro-organismen.

Ongezond fermentatieproces
Verstoring van de natuurlijke herstel-mechanismen van cellen leidt er uiteindelijk toe, dat deze zich noodgedwongen op andere manieren dan gebruikelijk van energie moeten voorzien. Terwijl deze cellen normaliter geen zuurstof nodig hebben, gaan zij in een noodtoestand van zuurstof gebruikmaken om te kunnen voortbestaan. Dit heeft tot gevolg dat zij, in plaats van water en kooldioxide, waterstofperoxide en koolmonoxide gaan produceren. ‘Bij deze energiegeneratie is er niet langer sprake van gezonde oxidatie, maar van een ongezond fermentatieproces’, zegt dr. Hertel.

Deformatie van voedingsmoleculen
Tijdens het verhittingsproces in de magnetron, die een input heeft van 1000 watt of meer, treden ook andere chemische reacties op, zo heeft de voedingswetenschapper vastgesteld. Als gevolg van destructie en deformatie van voedingsmoleculen ontstaan schadelijke stoffen die niet in de natuur voorkomen. In wetenschappelijk kringen werd tot nu toe algemeen aangenomen, dat voedsel dat aan straling is blootgesteld niet meer van deze stoffen bevat dan voedsel dat op een conventionele manier is bereid, maar de bevindingen van dr. Hertel spreken dit tegen.

Bloedanalyse
Analyse van hel bloed van de deelne­mers heeft ook lot de conclusie geleid, dat degenen die voedsel uit de magnetron aten, reden hadden om zich zorgen te maken over hun gezondheid. Aan de hand van bloed­monsters die elke morgen om 07.45 uur wer­den genomen, dat wil zeggen vijftien minu­ten na het ontbijt, en twee uur later opnieuw, werd vastgesteld, dat het niveau van zowel erytrocyten (rode bloedcellen), hemoglobine, hematocriet als leukocyten bij deze mensen lager was dan normaal. Deze veranderingen komen over­een met het proces dat plaatsvindt bij men­sen die een neiging hebben tot bloedarmoe­de. In de tweede maand van hel onderzoek bleken de waarden over de gehele linie nog lager, en waren de resultaten statistisch meer significant. Tegelijkertijd namen de cholesterolniveaus in het bloed van de vrijwilligers evenredig toe.

Grote opschudding
Het ligt voor de hand dat publicatie van deze onderzoeksresultaten in 1992 in Zwit­serland grote opschudding teweeg zou heb­ben gebracht. En dat fabrikanten van magne­trons uit vrees voor financiële verliezen er alles aan zouden doen om te voorkomen dal dit nieuws de consument zou bereiken. Dat zij hierin zijn geslaagd, is een triest voor­beeld van het ondergeschikte belang van het individu. Niet alleen dr. Hertel is hiervan het slachtoffer, de druk die op zijn compagnon professor Bernard Blanc van het Federaal⁾ Institute of Technology werd uitgeoefend was zo groot, dat hij zich genoodzaakt zag om zich publiekelijk te distantiëren van het rapport dat zij samen hadden opgesteld. Tegenover dr. Hertel heeft professor Blanc in vertrouwen toegegeven dat hij vreesde voor de veiligheid van zijn gezin. Ondanks de tegenwerking die dr. Hertel nog steeds ondervindt, zet hij het onderzoek voort.

Russische ban op magnetrons
Ook de Russen hebben na de Tweede Wereldoorlog met magnetrons geëxperimenteerd. Vanaf 1957 is het merendeel van het onderzoek uitgevoerd in hel Institute of Radio Technology in Klinsk. Volgens de Amerikaanse onderzoeker William Kopp, die zoveel mogelijk  resultaten van zowel Russisch als Duits onderzoek heeft verza­meld – en die om die reden in eigen land is vervolgd-  hebben de Russische forensische teams de volgende effecten op de gezond­heid geconstateerd:

Verhitting van kant-en-klare maaltijden voor de menselijke consumptie in een magnetronoven leidt tot
*              de vorming van d-nitrosodiethanolamine, een bekende kankerverwekkende stof,
*              destabilisatie van actieve proteïne houdende moleculaire bestanddelen,
*              het ontstaan van verbindingen met radio­activiteit in de atmosfeer,
*              de creatie van kankerverwekkende stoften in proteïnehydrolysaat-bestanddelen van melk en granen.

De stralingsemissie veroorzaakt verande­ringen in het afbraakmechanisme van glucoside – en galactoside – tijdens het ont­dooien van bevroren vruchten.  Tevens wordt het afbraakmechanisme van alkaloïden in rauwe, gekookte of bevroren groenten verstoord.

In bepaalde trace-mineral moleculaire formaties in plantaardige substanties, met name in rauwe wortelsoorten, vormen zich kankerverwekkende radicalen.  Als je voedsel uit de magnetron eet, treedt er een toename op van het aantal kankercellen in het bloed.

Als gevolg van chemische reacties in voe­dingsproducten wordt het lymfatisch sys­teem uit evenwicht gebracht, waardoor het immuunsysteem niet meer optimaal func­tioneert en het lichaam niet langer afdoende is beschermd tegen de ontwikkeling van kanker.

Spijsverteringsproblemen
Als gevolg van destabilisatie van het afbraakmechanisme in voedingsproducten veranderen elementaire voedingsstoffen, met spijsverteringsstoornissen tot gevolg.  Uit de statistieken blijkt, dat kanker van maag en darmen vaker voorkomt bij mensen die regelmatig voedsel uit de magnetron eten. En dat er een algemene degeneratie van celweefsel optreedt, resulterend in een geleide­lijke afbraak van het spijsverteringssysteem. Van alle bestudeerde voedingsproducten bleek de voedingswaarde door verhitting in de magnetron aanmerkelijk af te nemen. Kenmerkend zijn:

• een vermindering van de natuurlijke voorziening van vitaminen van het B-complex, vitamine C, vitamine E, essentiële mineralen.
• destructie van de voedingswaarde van nucleoproteïnen in vleessoorten,
• verlaging van de metabolische activiteit van alkaloïden, en verlaging van alle essentiële plantaardige substanties in fruit en groente,
• een opvallende versnelling van de structu­rele desintegratie in alle voedingsproducten.Op grond van deze bevindingen zijn magnetronovens in 1976 in de Sovjet-Unie verbo­den, maar dit verbod is na de perestrojka opgeheven.

Recent onderzoek
Hoewel enkele van de genoemde bevindin­gen nog dienen te worden getoetst in controlestudies, heeft onderzoek in Engeland en de Verenigde Staten andere mogelijke gevaren van het gebruik van een magnetron aan het licht gebracht. In 1990 stelden twee weten­schappers van het Departement of Medicale Microbiology aan de University of Leeds vast, dat voedsel in een magnetron ongelijk­matig warm wordt. Zo ontdekten zij, dat zout in een portie gepureerde aardappelen de temperatuur in de substantie beïnvloedt, en dat de aardappelen minder warm worden naarmate je meer zout toevoegt.

De onderzoekers kwamen tot de con­clusie, dat de slechte penetratie van micro­golven in testvoedsel dat veel zout bevat, het resultaat kan zijn van de inductie van elek­trische of ionenbeweging aan het oppervlak van het voedsel. Dit zou een verklaring kun­nen zijn voor het ontstaan van bobbels aan het oppervlak van kant-en-klare maaltijden die bestemd zijn voor de magnetron. En het feit dat het voedsel aan het oppervlak doorgaans kokendheet is, terwijl het binnenin nog koud kan zijn.

Overleden
In 1991 is een patiënt in een ziekenhuis in Tulsa. Oklahoma, overleden aan de gevol­gen van anafylaxie. Oftewel overgevoelig­heid van het menselijk organisme tegen bepaalde stoffen nadat hij een bloedtransfu­sie had ondergaan met bloed dat was opge­warmd in een magnetron. De stralingsener­gie lijkt de samenstelling van het bloed op de een of andere manier te hebben veranderd, waardoor er overgevoeligheidsreacties in hel lichaam van de patiënt optraden, met de dood tot gevolg. Twee jaar eerder, in augus­tus 1989, had onderzoek in opdracht van de Britse overheid al aangetoond, dat levensge­vaarlijke bacteriën, zoals Listeria het verhittingsproces van voedsel in de magnetron overleven, zelfs als de instructies nauw keu­rig worden gevolgd.

Restanten opwarmen in magnetron
Als je restanten van een maaltijd bewaart en later opnieuw in de magnetron opwarmt, kan dat gevaarlijk zijn voor de gezondheid, zo blijkt uit ander Amerikaans onderzoek. Een uitbarsting van salmonella in 1992 bleek te zijn veroorzaakt, doordat bezoekers van een picknick overgebleven vlees mee naar huis hadden genomen. Van de in totaal dertig mensen hadden er tien het vlees in de magnetron opgewarmd. Allen lie­pen zij een Salmonella-infectie op, terwijl geen van de andere mensen, die het varkens­vlees in een elektrische of gasoven hadden gedaan of een koekenpan hadden gebruikt, ziek werd. De conclusie van de onderzoe­kers luidt, dat de magnetron in vergelijking tot conventionele methoden om voedsel te verwarmen geen bescherming biedt tegen ziekte^.

Niet al het onderzoek naar het verhittingsproces van voedsel in de magnetron heeft echter bewijzen van schadelijke effec­ten voortgebracht. Dierproeven met het oog op mogelijke consequenties voor de samen­stelling van het bloed, uitgevoerd door wetenschappers van een onderzoeksinstituut in Zeist, hebben niet tot de constatering van zorgwekkende veranderingen geleid. De vraag is echter, of de resultaten van proeven bij ratten kunnen worden geëxtrapoleerd naar mensen.

Kunstmatige toevoegingen

Als je voedsel in een magnetron verhit, gaat veel van de kleur en smaak verloren. Dit gaat vooral op voor producten die deeg bevatten. Fabrikanten van kant-en-klare maaltijden hebben een oplossing van dit probleem gevonden in de vorm van kunstmatige kleur-. geur- en smaakstoffen. Deze toevoegingen dienen om de consument geen onderscheid meer te kunnen laten maken tussen voedsel uit de magnetron en maaltijden die op de conventionele manier zijn bereid.

Susceptors  
Een voorbeeld van nieuwe technologie op hel gebied van kunstmatige marktontwikkeling zijn zogenaamde susceptors. Deze mid­delen, die dienen om het voedsel plaatselijk extra heet te laten worden, worden aan het verpakkingsmateriaal van voedingsproducten voor de magnetron gehecht. Dit leidt er bijvoorbeeld toe, dat hel voedsel een bruin kleur krijgt, alsof hel in een traditionele oven is gebakken. Enkele van de susceptors die voor 1992 zijn omwikkeld, scheiden tijdens het verhittingsproces in de magnetron echter kleine hoeveelheden van een giftige chemische stof af,  een bisfenol-A-product, ook wel BADGE genoemd. Deze stof is een bestanddeel van de kleefstof die wordt gebruikt om de susceptors aan het verpakkingsmateriaal te bevestigen. In 1992 heeft onderzoek van chemische stoffen in 52 soorten pizza uitgewezen, dat de negen verschillende susceptors, die in een merk werden gebruikt, BADGE-concentraties bevatten van 0.2 en 0,3 procent. Bij verhitting in de oven bleek deze stof in de pizza terecht te komen, ook al werden de instructies op de verpakking nauwkeurig gevolgd.

Kankerverwekkend stoffen
Ander onderzoek heeft uitgewezen, dat uit susceptors in de verpakking van voedingsproducten voor de magnetron, zoals kant-en-klare pizza’s, voorgebakken friet en wafels, een groot aantal chemicaliën vrijkomen. In een studie werden 44 vluchtige chemicaliën geïdentificeerd, inclusief het kankerverwekkende benzeen. Een andere giftige chemische stof in verpakkingsmateriaal die bij verhitting in de oven in het voedsel terechtkomt, is een component van de op het bedrukte verpakkingskarton voorkomende benzofenon.

Popcorn en graanproducten voor het ontbijt worden vaak verpakt in papieren zakken die met was zijn bestreken, om gemakkelijk in de magnetron te kunnen word verwarmd. Uit recent onderzoek blijkt echter, dat zestig procent van de was in het voedsel terechtkomt, ook al volgt men de instructies op de verpakking nauwkeurig op. Ook het plastic folie waarmee hel voedsel in de magnetron wordt bedekt, blijkt tijdens verhitting schadelijke stoffen uit te scheiden.

De boodschap is duidelijk.
Verwarm geen voedsel in een magnetron, als dat niet strikt noodzakelijk is. En laat je niet misleiden door advertenties voor kant-en-klaar maaltijden, de zogenaamde snelle oplossing voor wie geen zin of geen tijd heeft om koken. Om optimaal te kunnen functioneren heeft je lichaam echter volwaardig voedsel nodig. Behandel je lichaam als een Ferrari  en niet als een afvalbak..