Om het leven, de periode tussen geboorte en sterven, echt te beleven is een Kunst. Een kunst die je doet ervaren dat voorbij de moeilijkheden de mogelijkheden gloren. Leven vanuit je essentie, vanuit wie je werkelijk bent. Dat vraagt bewustwording.
Soms besef je ineens, dat je in je dagelijkse patroon van leven, je bestemming bent kwijtgeraakt. De volgende metafoor geeft dit helder weer: het lichaam kun je vergelijken met een taxi. Je kunt er op aarde een mooie tocht mee maken en aan het einde van de rit stap je uit en lever je de taxi weer in. De geest is de bestuurder van de taxi en op de achterbank zit de passagier: de ziel. De ziel heeft als passagier bij het instappen aan de bestuurder -de geest- de bestemming opgegeven. Het probleem is echter dat de bestuurder heel vergeetachtig is. Sterker nog, de bestuurder weet eigenlijk niet eens meer dat er nog een passagier in zijn taxi aanwezig is. De begeleiding in levenskunst is er op gericht de bestuurder weer bewust te maken van de aanwezigheid van de passagier en de bestemming die hem is opgegeven. Dit kan echter alleen plaats vinden als de taxi in goede staat is. Met andere woorden lichaam, geest en ziel zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.