De meest gestelde vraag op dit moment is: ‘Moet ik mij wel of niet laten vaccineren tegen Covid-19?’
Een jaar lang hebben wij ons dagelijks laten informeren door de media, de politiek en door het RIVM. Begin vorig jaar (2020) werden wij dagelijks geïnformeerd over de aantallen coronadoden, later over de aantallen besmettingen en vanaf ongeveer december 2020 over de komst van één of meerdere nóg besmettelijker varianten.
Om ons eindelijk te bevrijden uit de lockdown zou alleen een massale inenting van de gehele bevolking zijn.
Het lijkt er sterk op dat deze pandemie van de angst ons zeer effectief in een fuik gedreven heeft.
Er wordt hier maar één oplossing aangeboden: massaal inenten. Andere mogelijkheden worden niet verder onderzocht of zelfs maar overwogen.
Maar naast de inenting bestaan er zeker wel andere preventieve mogelijkheden. Er zijn tal van effectieve antivirale geneesmiddelen en talloze manieren om het immuunsysteem te versterken. Opvallend is dat we daarover niets horen. Politiek en RIVM promoten slechts massavaccinatie en de media papegaaien mee.
Om een weloverwogen eigen keuze te maken kunnen de volgende vragen mogelijk helpen om tot een evenwichtig besluit te komen:
- Is inenten tegen COVID-19 nodig?
- Is inenten tegen COVID-19 effectief?
- Is inenten tegen COVID-19 veilig?
1. Is inenten nodig?
Als wij ons beperken tot de feiten rondom deze corona pandemie blijkt dat slechts een klein aantal mensen dat besmet is ook daadwerkelijk in het ziekenhuis op genomen worden. Het gaat dan vooral op ouderen van tachtig jaar en ouder, veelal met onderliggende aandoeningen. De slogan “we doen het voor de zorg”, met andere woorden wij laten ons inenten om de zorg te ontlasten, is erg controversieel. Ook de dramatische beelden die de media ons voorschotelen van ziekenhuizen die volstromen. De context van dit capaciteitsprobleem – tien jaar bezuinigen op de zorg en het sluiten van ziekenhuizen – wordt voor het gemak maar even weggelaten.
Als we naar de IFR (Infection Fatality Rate) kijken is Covid-19 geen levensbedreigende ziekte. Feitelijk is er geen medische indicatie en urgentie om massaal de hele bevolking in te enten tegen Covid-19. Er zijn tal van andere effectieve en veilige behandelmethoden, zoals het gebruik van ivermectine, hydroxychloroquine en immuunversterkende middelen. Door deze alternatieven bewust niet te noemen als een effectieve en veilige manier om het coronavirus ( preventief) te behandelen wordt heel duidelijk zichtbaar dat de overheid ons niet volledig informeert.
2. Is de inenting effectief?
Vóór de start van de massa-vaccinatie geeft de officiële instantie, het CBG (Commissie Beoordeling Geneesmiddelen), net voor kerst een persconferentie over het Pfizervaccin. Ik citeer: ‘Er zijn nog geen gegevens over hoe goed het vaccin beschermt tegen infectie. We weten dus nog niet of mensen die het vaccin hebben gekregen het virus zouden kunnen overdragen, mochten ze toch besmet raken. Ook is nog niet duidelijk of het vaccin een goede bescherming biedt tegen de meer ernstige vormen van Covid, omdat te weinig mensen in de studie ernstige Covid kregen.’
Bovendien werd het volgende gezegd: ‘de Europese commissie geeft een voorwaardelijke vergunning af” en ‘de duur van bescherming van het vaccin is niet bekend. Wij gaan uit van 3 maanden, maar de studie loopt door. Wij hebben nu nog te weinig data om betrouwbare uitspraken te doen’.
Met andere woorden: de belangrijkste vragen zijn nog onbeantwoord en er zijn zeker geen garanties dat het vaccin effectief is. Dat bevolking nu massaal wordt ingeënt is gewoon een proefballon, een experiment.
3. Is de inenting veilig?
Vrijwel alle inentingen die nu in snel tempo ontwikkeld zijn, maken gebruik van een nog niet eerder toegepaste techniek. Het zijn zogenaamde mRNA-vaccins. De vraag is of het hier wel om een klassiek vaccinatie gaat. Bij een klassieke vaccinatie worden er stukjes van ziekmakende bacteriën of virussen ingespoten. De stukjes zijn onschadelijk gemaakt en maken dus niet meer ziek. Zodra je lichaam in aanraking komt met deze stoffen treedt het immuunsysteem in werking. Hierdoor worden er afweerstoffen tegen de ziekteverwekkers aangemaakt
Het COVID-19 is mRNA vaccin, dat wil zeggen dat het een heel klein pakketje technologie bevat dat vervolgens wordt ingebracht in het menselijke systeem om de cel te activeren een gifmakend fabriekje te worden.
Dus eigenlijk is er sprake van een gen techniek; de eigen genetisch gemanipuleerde cellen zullen een giftig proteïne produceren waartegen het immuunsysteem een reactie zal geven.
Het is niet bekend hoelang en hoe heftig deze immuunreactie zal zijn. Zit er überhaupt een rem op of blijft de cel deze giftige proteïne altijd produceren. Dan zal het resultaat zijn dat er een auto-immuunziekte op kan treden. Wellicht is het transparanter om op basis van het werkingsmechanisme (knippen en plakken van genetische informatie) het beestje bij zijn naam te noemen en vast te stellen dat het verwant is aan gentherapie. Aan het geven van gentherapie zijn strikte risico’s aan verbonden. Er gelden dan ook strenge wettelijke voorschriften voor deze vormen van therapie. Deze ‘vaccins” zijn binnen 3 maanden op de markt gebracht. Daarvoor zijn veiligheidsvoorschriften door aanpassing van de wet aan de kant geschoven en is tevens bepaald dat de producenten van de vaccins niet aansprakelijk zijn voor schadelijke gevolgen. Het expliciet vragen om onze toestemming, gebruikelijk voor elk medisch experiment, gebeurt evenmin.
Gezien bovenstaande lijkt het onverantwoord de gehele bevolking te onderwerpen aan een mogelijk riskant wereldwijd experiment waarvan we:
1. de risico’s op de lange termijn niet kennen,
2. niet weten of het vaccin beschermt tegen ernstige vormen van Covid-19 en
3. er middelen met een anti virale werking beschikbaar zijn waarvan we de effectiviteit en het veiligheidsprofiel al decennia lang kennen (HCQ, ivermectine, vitamine D3, zink, quercetine, glutathion, vitamine C, melatonine).
