In mijn praktijk natuurgeneeskunde kom ik soms vreemde dingen tegen.
Cliënten die tot dan toe langzaam maar zeker beter werden vertonen plotseling een ernstig vergiftigingsbeeld. Een volledig aangetast zenuwstelsel en immuunsysteem, algehele malaise, maag-darmklachten, hoofdpijn, astmatische aanvallen, dit alles met duistere oorzaak. Vaak hebben deze mensen echter een ding gemeen: onlangs of in het verleden hebben ze een verdoving via de tandarts of een operatie gehad.
Bij nadere inventarisatie bleek iedereen een of meerdere lokale verdovingen te hebben gehad met articaine hydrochloride, merknaam ultracaine of septanest. Via de VEGAtest was de schadelijke werking duidelijk aan te tonen.
Omdat steeds meer mensen er achter komen dat hun chronische klachten berusten op een amalgaam c.q. kwikvergiftiging gaan ook steeds meer mensen hun oude kwikvullingen inruilen voor wat anders, met alle gevolgen van dien. Niet alleen de verdoving is een trigger om ziek te worden, maar ook de amalgaan, indien niet uiterst zorgvuldig verwijderd.
Hoe kan het zo zijn dat tandartsen niet weten wat voor bijwerkingen hun lokale anesthetica hebben?
Daar zijn een aantal redenen voor. De tandarts in opleiding leert niet welke bijwerking een middel heeft en ook niet welke stof er in zijn ampulletje zit.
Ook ziet de tandarts zijn patiënt vaak op zijn vroegst na een half jaar, tijdens de controle. Bovendien als de patiënt na een aantal maanden ernstig ziek wordt is nauwelijks de oorzaak nog te achterhalen.
Werking en bijwerkingen van articaine
Twintig jaar geleden werd deze stof ontwikkeld en kreeg de naam : Carticain.
Uit studies bleek dat de anaesthetische werking anderhalf keer zo groot is als
bij de tot dan toe gebruikte middelen, maar ook dat het, zoals bij al deze
middelen, een bloeddrukverla-
gend effekt heeft, een bloedvatverwijdend effekt op de hart
kransslagaderen en een verminderde funktie van de hartspier geeft.
Tevens heeft het een spasmolytisch effect (krampachtig) op de gladde darmspieren.
De onderzoeken zijn uitsluitend lokaal, in vitro, gedurende een korte tijd op
dieren uitgevoerd.
Het farmacotherapeutisch kompas is wat duidelijker.
“Lokale anesthetica beletten het ontstaan en/of de geleiding van
zenuwimpulsen. Zij werken op elk type
zenuwcel en op de perifere zenuwvezels; dit geldt zowel voor het willekeurige
als het autonome en betreft zowel efferente (afvoerend)
motorische als afferente (aanvoerend) sensibele (gevoel) zenuwvezels. De
functie van glad- en dwarsgestreept spierweefsel wordt onafhankelijk van de
innervatie (prikkeling) eveneens belemmerd“.
*Het perifere zenuwstelsel (afgekort PZS) bevat alle zenuwen die buiten het centrale zenuwstelsel liggen. Het centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. Hiervan uit worden de zenuwen aangestuurd om bijvoorbeeld bewegingen aan te zetten. De zenuwen die van het centrale zenuwstelsel naar de andere weefsels in het lichaam lopen, liggen in het perifere zenuwstelsel.
Het perifere zenuwstelsel heeft twee soorten zenuwen: motorische en sensorische zenuwen. De motorische zenuwen geven informatie vanuit de hersenen door aan de spieren. Motorische zenuwen sturen dus spieren aan. De sensorische zenuwen geven juist informatie door vanuit het lichaam aan de hersenen. Deze informatie komt uit de zintuigen. Sensorische zenuwen geven bijvoorbeeld pijn, warmte, kou en de positie van het lichaam door aan de hersenen.
Autonome zenuwstelsel
Het perifere zenuwstelsel bevat ook het autonome zenuwstelsel. Het autonome zenuwstelsel controleert en coördineert alle automatische functies van het lichaam, bijvoorbeeld hartslag, spijsvertering en ademhaling. Het autonome zenuwstelsel zorgt voor de communicatie tussen de hersenen en de organen.
Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee delen: het sympathische en het parasympatische deel. De sympathische zenuwen werken als iemand actief is. Het hart en de ademhaling gaan sneller werken, de zintuigen werken beter, maar de spijsvertering zal minder hard gaan werken. Het parasympatische deel van het autonome zenuwstelsel is juist actief als het lichaam in rust is. Door de parasympatische zenuwen wordt dan de bloedtoevoer naar de organen groter en zal de spijsvertering harder gaan werken, maar in dat geval zal de hartslag en de ademhaling langzamer zijn.
Problemen met het perifere zenuwstelsel
Zenuwpijn kan ontstaan als gevolg van een beschadiging, irritatie of het in de verdrukking komen van een zenuw. Een hernia in de rug is een voorbeeld van een aandoening waarbij zenuwpijn optreedt. Hierbij zit een zenuw in de rug bekneld doordat een tussenwervelschijf uitpuilt. Zenuwen kunnen ook ontstoken raken, zoals dat gebeurt bij de oogzenuwontsteking of de gezichtszenuwontsteking. Polyneuropathie is uitval van meerdere perifere zenuwen vaak ten gevolge van suikerziekte. Bij een ongeval kan doorsnijding van een perifere zenuw leiden tot onherstelbaar functieverlies van een arm of been.
En even verder in het farmacotherapeutisch kompas staat:
“De mate waarin lokale anaesthetica niet alleen ter plaatse werkzaam zijn maar ook elders in het lichaam en daar een nadelig effect kunnen hebben hangt af van de werkzaamheid en de snelheid van opname in het bloed in verhouding tot de snelheid van afbraak. De bijwerkingen zijn voornamelijk tekenen van ontregeling van orgaansystemen waarbij de zenuwgeleiding een rol speelt, zoals het cardiovasculaire geleidingssysteem en het centrale zenuwstelsel. Aandoeningen van hart, lever en nieren verhogen de concentratie van lokale anaesthetica in het bloed en dus de kans op complicaties”.
Namen van lokale verdovingen :
| Ultracaine™ | verkrijgbaar in Nederland, België, Duitsland en vele andere landen |
| Septanest™ | verkrijgbaar in Canada, Frankrijk, Spanje en vele andere landen |
| Citocain™ | verkrijgbaar in Italië, Spanje, Rusland, Polen en vele andere landen |
| Primacaine™ | verkrijgbaar in Italië, Spanje, Rusland, Japan en vele andere landen |
| Septocaine™ | verkrijgbaar in USA, de Scandinavische landen en Rusland |
| Ubistesine™ | verkrijgbaar in Duitsland, Nederland, België en vele andere landen |
| Alphacaine™ | verkrijgbaar in Bulgarije, Brazilië, Rusland, Frankrijk, Roemenië, Luxemburg, Duitsland en Tsjechië. |
| Citocartin™ | verkrijgbaar in Italie, Polen, Rusland en een aantal andere landen |
Bijwerkingen:
* Vermoeidheid en een algeheel gevoel van malaise (ziektegevoel)
* Allergische reacties en voedsel intolerantie
* Astmatische bronchitis
* Blijvende tintelingen in vingers en tenen
* Spieruitval aan armen en/of benen
* Borst-, prostaat- of nierkanker
* Vage klachten zonder herleidbare afwijkingen
* Tremoren of spasmen
Deze bijwerkingen kunnen tevens veroorzaakt en versterkt worden door kwik uit amalgaamvullingen
